Doorgaan naar hoofdcontent

Schoolvakantie in Kumi


Tracey, Elijah, Anne, Gabriel en Daniella voor het klaslokaal

Het eerste semester van dit schooljaar in Uganda, is afgelopen: eind mei start het tweede semester van twaalf weken en tot die tijd is er een korte vakantie! Afgelopen vrijdag mochten alle ouders naar school komen om het schoolwerk te bekijken en kregen de leerlingen hun rapport mee.

Het schoolrapport van Anne
De kinderen die iedere dag op de heenweg met Anne meerijden naar school, gingen ook vandaag met ons mee. Een dolle boel achterin de auto! De ouders van haar vriendjes gaan vrijwel nooit naar dit soort dagen omdat het relatief duur is om heen en weer te gaan op een boda (lokaal vervoer). Best te begrijpen maar ook sneu want ieder kind wil natuurlijk het liefst alles laten zien aan de eigen vader of moeder. Gelukkig kunnen ze meerijden en zijn de kinderen inmiddels zo vertrouwd met ons en wij met hen, dat het vooral ook erg gezellig is om met elkaar te gaan. Zo zijn we dus in alle drie de klassen van Nursery School geweest om uitgebreid naar al het werk te kijken: in Baby Class voor Elijah, in Middle Class voor Daniella, Gabriel en Anne, en in Top Class voor Tracey. Erg leuk om te zien hoe trots de kinderen zijn op alles wat ze gedaan hebben! Op de terugweg kwam er nog een jongentje van acht jaar mee die in Boarding zit en nu voor een aantal weken naar huis mocht, compleet met een kistje met uniform en schoenen, zijn matras en jerrycan voor water. Kinderen moeten zelf deze spullen meenemen naar school en om te voorkomen dat het weg is bij terugkomst, wordt alles heen en weer genomen.

Bij het rapport zat ook de brief met het schoolgeld voor de komende periode en de benodigde schoolspullen die mee moeten op de eerste dag, zoals een dozijn potloden, pak schriftjes, 6 rollen toiletpapier en een dweil. Zonder het overhandigen van deze spullen en een aanbetaling van het schoolgeld, worden leerlingen weer terug naar huis gestuurd totdat dit geregeld is. En dat komt helaas best vaak voor... het is ieder semester weer een hele opgave voor veel ouders om hun kinderen naar school te kunnen laten gaan.

Maar nu eerst vakantie! Voor de kinderen hier geen pretpark of een weekje weg, maar wel lekker hele dagen spelen! Binnen met vriendjes torens bouwen van de blokken, kleuren of puzzelen en buiten met takjes, de schommel, zand en de dieren om ons heen. Of met mama mee naar de Bakery om te helpen met brood bakken, met papa mee naar de koeien of klusjes doen in Kumi town. En als een écht Afrikaans kind … meehelpen in de tuin naast ons huis!
 
Zonnebloemen planten aan de rand van onze compound

Samen met Jenna en ons kleine kuiken
Op de fiets met de honden naar de Bakery

Reacties

  1. Wat wordt Anne al groot! Superleuk om te zien.
    Hier in Nederland herinnert iedere bbq-lucht me aan onze tijd bij jullie :-)

    Groetjes,
    Pieter en Christine

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Home visits

Sinds het vertrek van de Nlse general manager (gezin) uit ​Ethiopie , heb ik (Hanneke) de taak van Nienke gekregen om de ondersteunende projecten van ESPBC te begeleiden, samen met onze social worker Bereket. Medewerkers die aangeven hulp nodig te hebben, kunnen bij hem terecht voor een gesprek. Ze ervaren problemen in hun persoonlijke leefomstandigheden, bijvoorbeeld hoge medische kosten voor de operatie van hun kind of een huis dat bijna ingestort is na een hevige storm. Vaak helpt erover praten en meedenken, maar soms is er meer nodig. Het gaat dan vrijwel altijd om werkers in de lagere lonen. Hoewel ESPBC probeert de lonen relatief hoog te houden, blijft het met de enorme inflatie en stijgende voedselprijzen soms lastig rondkomen. Vooral als er onverwacht hoge kosten zijn voor bijvoorbeeld scholing, medische uitgaven of onderhoud van hun huis. Vanuit het bedrijf willen we hierin helpen door individuele projecten te bieden, zoals een kleine tijdelijke lening zonder kosten, een finan

All Children Count

Spel tijdens de Holiday Program We hebben een Amerikaanse vrouw (Tesa) leren kennen die de stichting All Children Count (ACC) heeft opgezet, nadat ze een aantal jaren geleden als vrijwilliger naar Bishoftu was gekomen om Engelse les te geven. Daarna is ze zich blijven inzetten om kansarme leerlingen op de arme scholen te helpen. Het onderwijs in Ethiopië is gratis, maar het uniform en schoolspullen moeten wel zelf worden betaald, wat voor veel gezinnen bijna niet haalbaar is. Gemiddeld zitten er 70 kinderen in de klas, maar klassen met 90 of meer is geen uitzondering. Om die reden en gebrek aan klaslokalen, komt het regelmatig voor dat scholen de leerlingen over de ochtend en middag verdelen, waardoor kinderen slechts halve schooldagen hebben. Vaak is er een tekort aan lesmaterialen, heeft de school nauwelijks voorzieningen (bijvoorbeeld geen stroom) en zijn er weinig geschoolde leerkrachten, met een lage of geen beheersing van het Engels. De scholen starten met Grade 1, wat bij ons

Trouwen in Uganda

Inmiddels hebben we een aantal traditional marriages en church weddings mogen meemaken van vrienden hier in Kumi. Lange dagen, maar met veel dansen, enthousiasme en muziek. Er is een groot verschil tussen beide soorten ceremonies. De traditional marriage is de overgang van de vrouw naar de familie van de man waarbij beide families elkaar ontmoeten en de bruidsschat wordt bepaald. In vroegere tijden was dit soms echt de eerste keer dat het koppel elkaar zag, maar de bruidsschat is nog steeds een belangrijk onderdeel van deze dag. De stamoudsten van de familie van de man en die van de vrouw zitten ieder in een kring waartussen een jonge man heen en weer loopt met het voorstel. Pas als beide families het eens zijn, kan het feest beginnen. Een mooi onderdeel hiervan is dat de vrouw afscheid neemt van haar moeder, oudere zussen, oma en tantes en hen bedankt dat ze haar al die jaren “gedragen” hebben: de opvoeding en verzorging van kinderen in Uganda is niet alleen een taak van de moe